Charakterystyka Nacji

Ostatnia ostoja cywilizacji pośród ruin doczesnego świata. Gdy ów świat upadał, małej grupie głęboko wierzących ludzi udało się ocalić przed zniszczeniem elektrownię wodną w Solinie. Gdy wszystko wokół się sypało, oni budowali niebosiężny mur, chroniący cenną zaporę przed ludźmi, trupami i wynaturzeniem. Z czasem, gdy zapora została rozbudowana Misjonarze (noszący to miano od 2009 roku) stali się źródłem większości energii elektrycznej na świecie. Pod Solinę przybywały całe tłumy, z nadzieją, że dostąpią łaski życia w chronionej Ręką Boską enklawie. Nigdy nie wpuszczono ich za mur, lecz gdy pozakładali wokół niego liczne osady, Krąg Wtajemniczonych (gdyż taką nazwę nadali sobie mieszkańcy Soliny) zobowiązali się dostarczać do nich prąd, w zamian za produkowane dobra i ochronę. I tak Solina, stała się stolicą federacji niepodległych państw-miast. Wszystkie te miasta, dość małe by skutecznie stosować demokrację bezpośrednią pozostają pod luźną zwierzchnością Najwyższego Kapłana – rezydującego w Solinie następcy papieży, którego tytuł stał się dziedziczny. Gospodarka państwa to przemysł energetyczny oraz wyrób dóbr luksusowych, eksportowanych na potęgę za granicę państwa. Każdy może dołączyć do Misjonarzy, pod warunkiem absolutnej i nieugiętej wiary w Chrystusa Burzyciela, który zburzy ruiny świata, by zaprowadzić wieczny spokój w ludzkich sercach. No i pod warunkiem, że nie ma na dłoni pewnego tatuażu... Wierni żyją z nadzieją, że ich wiara jest dość czysta, by zostali wywyższeni do Kręgu Wtajemniczonych. Każdy z nich, w wieku dwudziestu lat musi opuścić tereny federacji z misją nawrócenia choć jednej osoby na Prawdziwą Wiarę. Jeśli się im to nie powiedzie, mogą powrócić do domu po pięciu latach, lecz zawsze już będą traktowani jako obywatele drugiej kategorii, bez szans na wyższe stanowiska, głos w zgromadzeniach ludowych, o Kręgu nie wspominając.