Nimfa

Kto by pomyślał że piękna przyjaźń człowieka ze zwierzęciem może rozkwitnąć dopiero po śmierci i co więcej da owoc w postaci rozrzuconych trzewi na brzegach mokradeł. Nimfa zamieszkuje tereny podmokłe, zarośnięte jeziora, bagna. Atakuje z zaskoczenia wciągając nieszczęśnika pod wodę i topiąc. Z uwagi na to, że żyje w środowisku o zerowej widoczności, jest prawie ślepa za to posiada dość sprawny słuch i tu zaczyna się rola zwierzęcia, konkretnie krucza. Gdy jakiś nieszczęśnik zbliża się do siedliska nimfy, zbiera się nad nim ciemna chmura ptactwa. Ścierwojady kraczą ile sił w dziobach by dać znać o położeniu potencjalnej ofiary, nimfa w zależności od okazji podąża pod taflą wody za głosami lub wyczekuje w zasadzce na swoją ofiarę. Gdy nieszczęśnik zostaje już utopiony/zagryziony lub gdzieś na brzegu wykrwawia się od ran, potwór wychodzi na brzeg i zaspokaja głód wraz z czarnymi przyjaciółmi.